مولکول جدید برای کاهش بیماری پارکینسون | روش درمان پارکینسون

روش درمان پارکینسون - کاهش بیماری پارکینسون

دانشمندان یک پپتید را طراحی کرده اند که می تواند باعث کاهش آسیب سلول های مغزی و در نهایت کاهش این بیماری می شود.

یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه Bath از یک پپتید استفاده می کنند که می تواند به پروتئین α-سینوکلئین متصل شود – شکل غیر طبیعی این پروتئین با این بیماری ارتباط دارد- این پپتید میتواند از چسبیدن پروتئین غیر طبیعی به هم جلوگیری کرده و در نتیجه از بین بردن سلولهای مغز را متوقف کند.

دکتر جودی میسون، از گروه زیست شناسی و بیوشیمی دانشگاه Bath، اظهار داشت: ” به عنوان مثال اگر پروتئین غیر طبیعی  α-سینوکلئین به عنوان یک آجر برای ساخت یک ساختمان (این بیماری) استفاده شود، پپتید مورد نظر ما از پیشرفت این ساختمان و ادامه ساخت آن جلوگیری خواهد کرد”.

در این بیماری، به نظرمی رسد  تراکم غیر طبیعی  α-سینوکلئین باعث پیشرفت این بیماری با تبدیل فرم های غیر طبیعی این پروتئین به فیبریل های سمی می شود. اعتقاد بر این است که این تراکم غیر طبیعی به سلول های مغز آسیب می رساند و باعث اختلال در عملکرد عصبی و عضلانی می شود.

در این تحقیق منتشر شده در مجله شیمی بیولوژیکی، محققان، پپتید هایی علیه شکل جهش یافته α-سینوکلئین را نمایش دادند و موفق به جداسازی پپتید مورد نظر  با ۱۰ آمینو اسید شدند. این پپتید نشان داد که می تواند به α-سینوکلئین متصل شود و به طور موثر تشکیل فیبریل های سمی را به تاخیر بیاندازد و بنابراین پیشرفت بیماری را کند می کند.

موفقیت های بیشتری همانند این تحقیق مورنیاز است

این پپتید می تواند بخش مهم از داروهای پارکینسون در آینده نزدیک باشد. هر چند این تحقیق در مراحل اولیه خود به سر میبرد، اما نتایج آن بسیار امیدوار کننده و نوید بخش روش درمان پارکینسون و یا کنترل آن می باشد.

دانشمندان امیدوارند که در مرحله بعدی، پپتید را در سلول های عصبی پستانداران آزمایش کنند و سپس آن را برای مصارف انسانی گسترش دهند.

دکتر آرتور روچ، مدیر تحقیق و توسعه درمان پارکینسون در انگلستان اذعان داشت:

“این کار دشواری است که پپتید مورد نظر بتواند مانع تولید پروتئین های سمی در مغز افراد مبتلا به پارکینسون شود اگر ما تصمیم داریم داروهایی را توسعه دهیم که بتواند روند پیشرفت پارکینسون را کند و یا متوقف کنند به موفقیت های بیشتری همانند این تحقیق نیاز داریم، در حال حاضر متاسفانه هیچ دارویی نمی تواند این کار را به طور کامل انجام دهد”.

منبع: مجله شیمی بیولوژیکی

مترجم: مجید باقری